Wasze zdanie...

Mniam! Jest dział BG! ^^

A więc tak: tutaj możecie pisać wasze oceny co do "Wrót Baldura" i dodatku doń "Opowieści z Wybrzeża Mieczy".

Co tyczy się mnie - kocham tę grę za:
-Rewelacyjną fabułę
-"Rozruszanie" rynku cRPG
-NPC'ów
-Niesamowitą grywalność
-Doskonałe spolszczenie

Piszcie! Smile

hehe BG... Ciekawy chumor, świetna fabuła, NPC. Przy tej grze łącznie spędziłem w ci** czasu. Jak siadałem o 16 to kończyłem po 22 za pytaniem: "Już tak późno?". Gra jest rewelacyjna Very Happy

Polecam ją gorąco każdemu fanowi tego typu gier!

Ja kocham Baldura za rozmach, swobode i odrobine humoru. To jeden z najlepszych RPGów jaki dotąd powstał, więc minie wieeeeele lat za nim odejdzie w zapomnienie.

No prosze nie bluznic szlachetny Flameswordzie , zywie nadzieje ze nie odejdzie . No ale ... Przede wszystkim swoboda- mozemu pujsc gdzie dusza poniesie , kompletna alinijnosc to przeciesz sens fantasy , zeby odkrywac nieznany swiat i muc pujsc wlasna droga . No i oczywiscie zwiazany z tym klimat ,a takze (przynajmniej w moim przypadku ) sentyment do starych dobrych zarwanych nocy spedzonych przed Wrotami .

Wysłany: Czw 14:30, 16 Mar 2017

McIver oddalil sie z ulga, zastanawiajac sie, czy mial do czynienia z lojalistami, czy buntownikami. Chryste, jesli czesc jednostek zbuntuje sie, a czesc nie, rozpeta sie tu prawdziwe pieklo. Kolejne skrzyzowanie i kolejna ciemna i pusta ulica, gdzie niedawno jeszcze po zalanych swiatlem chodnikach spacerowaly tlumy rozesmianych szczesliwych ludzi, sluzby i dzieci. Tego wlasnie najbardziej mi brakuje, pomyslal. Smiechu. Ciekawe, czy kiedykolwiek jeszcze powroca dawne czasy.

Dzien w biurze byl frustrujacy. Telefony nie dzialaly, lacznosc radiowa byla zla i nie udalo sie wywolac zadnej z baz. Ponownie nikt z personelu nie przyszedl do pracy, co jeszcze bardziej go zirytowalo.

-Jutro bedzie lepiej - mruknal pod nosem i przyspieszyl kroku, czujac sie nieswojo na pustej ulicy.

Ich blok mieszkalny mial piec pieter, zajmowali jeden z apartamentow na samej gorze. Klatka schodowa byla slabo oswietlona, napiecie znow obnizone do polowy, winda nieczynna od kilku miesiecy. Wspinal sie znuzonym krokiem po schodach; ledwo cmiace sie zarowki dodatkowo go przygnebialy. Ale w mieszkaniu palily sie swieczki i na ich widok od razu poprawil mu sie humor.

-Czesc, Genny! - zawolal glosno, po czym zaryglowal za soba drzwi i powiesil w przedpokoju stare palto. - Czas na whisky!

-Duncan! Jestem w jadalni, chodz tu na chwile.